Kliknij tutaj --> 🦥 miłość od pierwszego włożenia

Marek i Korneli wzięli udział w najnowszej edycji telewizyjnego eksperymentu "Ślub od pierwszego wejrzenia". W finale zadeklarowali, że chcą pozostać w małżeństwie. Teraz opublikowali •Ziomeczki! Udostępniam wam specjalne widełko z Gimperem i JDabrowsky'im (no prawie)! ;)•Ziomeczki oglądajcie i oceniajcie!•Subuj: °http://bit.ly/1ALIh4o WPHUB. Ivy. | 03.12.2021 1:50. "Ślub od pierwszego wejrzenia". Psycholog oskarża Tomka: "ZŁAMAŁEŚ ZASADĘ". 224. Po tym, jak małżeństwo Tomasza i Julii zawisło na włosku, między "Ślub od pierwszego wejrzenia" to już przeszło 40 uczestników, którzy zgłosili się do programu, aby znaleźć miłość. Szkopuł w tym, że "drugiej połówki" szukają dla nich eksperci Pierwsza miłość, odcinek 3708: Małgosia odkryje, że Filip uzależnił się od leków! Ucieknie się do sposobu, żeby zdobyć tabletki - ZDJĘCIA Pierwsza miłość Site De Rencontre En Algerie Oran. Przeciwieństwem spontanicznego zauroczenia będzie coś, co zrobiła ta Pani i opowiedziała o tym na konferencji TED. To też ciekawy Miłość od pierwszego wejrzenia nie. Natomiast miłość po na przykład godzinie rozmowy to nie polisa. W kościołach gadają sporo pierdół. Natomiast rzeczywiście na pewno jest lepiej kogoś poznać zanim się wejdzie w poważny związek. W końcu sam jesteś Panem swojego losu i już nie jesteś nastolatkiem Martinie :).Swoją drogą Martinie, na serio modliłeś się, żeby zostać gejem? :PZauroczenie to chyba zawsze pierwsza faza miłości była, dla większości nie jest głupi, jest po prostu nielogiczny, ale człowiek to nie tylko logiczny jest. A romantyzm, dla mnie to trochę jak wyzwanie oraz zrozumienie drugiego człowieka i przez to ciekawy bywa :).Osobiście nie polecam jednak portali randkowych. Przez internet tak, ale jeśli już to na przykład przez zrobić z miłością od pierwszego wejrzenia... Po prostu kuć żelazo póki gorące ;). A tak serio to spróbować moim zdaniem co z tego wyjdzie. Odważnie. Nauczymy się czegoś najwyżej. Oczywiście rozsądnie, a nie jak napalony nastolatek. To znaczy o ile się się łączą pary, bo to wygodne... Podobne zarobki, dobry wygląd, podobne środowisko, znajomi, wiadomo czego się spodziewać. O tym jak zostałam nieświadomą swatką miłości od pierwszego wejrzenia:Przez odwykcamp w Przygłowie poznałam pewną chrześcijankę, którą później zaprosiłam żeby odwiedziła moją było być świadkiem jak się rodzi taka miłość. Gościu mówi kazanie i ciągle zerka na nią i oboje nie mogą się powstrzymać od śmiechu, a chemię czuć w powietrzu. Ona 6 lat starsza, rok później wzięli opowiadał Gościu, że jak ją zobaczył i zanim mu się przedstawiła, przypomniała mu się jego naiwna modlitwa z dzieciństwa, że chciałby mieć ciemnooką i ciemnowłosą żonę o określonym imieniu... a wtedy przybyła Babeczka się przedstawia tym właśnie nie wiedząc o tym przeżyła nabożeństwo pozostając pod urokiem Gościa, po powrocie do domu stwierdziła, że Bóg ją tam uzdrowił z jakiejś choroby co odebrała jako potwierdzenie, że Gość jest dla niej, oprócz tego, że się jej bardzo później już wszystko było ja już w sumie niezbyt pamiętam jak to jest być zakochaną... Zaloguj się, żeby komentować. Forum Za mało miejsca w komentarzach? Porozmawiaj o tym na forum! Wszystkie odcinki tego programu Wyzwanie! Mamy dla ciebie małe wyzwanie. Jedno. Albo sto. Pokaż Uprawiając bardzo trudną miłość z nieszczęśliwie zakupionymi i posiadanymi butami AKU Caman Fitzroy GTX z narastającym przerażeniem patrzyłam w kalendarz przed naszym lipcowym wyjazdem w Alpy. Przejście jakiegokolwiek szlaku w tych trepach wiązało się z wizją odrąbania sobie stóp i zakończeniu szwendaczek już po pierwszym dniu, a tego koniecznie chciałam uniknąć. W końcu nie po to tłuczemy tyle kilometrów autem, żeby siedzieć na dupie, nie mogąc zrobić normalnego, nie okupionego bólem kroku. Do wyjazdu pozostawało niewiele. W porywach jakiś tydzień. Trochę z przekory, trochę, żeby zagłuszyć sumienie, przekopywałam się przez outdoorowe internety, żeby zobaczyć, co by tu można na tę okoliczność kupić i stopy sobie jednak uratować. Choć zakupu nie planowałam. W zasadzie to nigdy nie planuję, bo zupełnie nie pałam miłością do tej aktywności. W każdym razie, gdy scrollowałam stronę kolejnego sklepu, zamachała do mnie para cudownych przystojniaków. Cudownych do tego stopnia, że górskie głosy w mej oszołomskiej łepetynie zaczęły podszeptywać dziko - Bierz ich! Tak im dobrze ze sznurówek patrzy! Będziecie się kochać do końca życia! Cóż było począć. Wszak nic dwa razy - a taka miłość to już w ogóle - się nie zdarza. Skonsultowałam więc z małżem mym stworzenie trójkąta z owymi przystojniakami i zaordynowałam popołudniowy wymarsz do sklepu stacjonarnego, coby namacalnie sprawdzić, czy faktycznie warto i internety mnie tu w bambuko nie robią. Napalona byłam, jak szczerbaty na suchar i łysy na grzebień razem wzięci, więc nie ma to tamto. W tym miejscu muszę jednak dodać, że zakup ów miał się okazać zdradą największą dla moich górsko-obuwniczych przekonań. Otóż wspomniana para przystojniaków była z gatunku niskich, a ja do tej pory zawzięcie trwałam przy tych wyższych, coby sobie kuku w stawy skokowe nie zrobić, bo trochę jednak łamaga ze mnie. Zakup: Salomon ELLIPSE 2 LTR W Oczywiście nie polegałam jedynie na pierwszym wrażeniu. Dotarłam do dna internetów w poszukiwaniu opinii innych użytkowników i jednocześnie zaklinałam wszystkie bóstwa outdoorowe, by nic mnie od tego zakupu nie odwiodło oraz by nie odbił mi się czkawką. Bo to, że opis producenta był przyjemny i zachęcający, to sprawa oczywista. Zawsze jest. Tak, jak zawsze każdy produkt jest naj, co niestety czasami, po weryfikacji, okazuje się być dalekie od prawdy. Doskonałe, lekkie damskie buty turystyczne pomogą Ci z łatwością pokonywać szlaki. To nie magia - buty Ellipse, stworzone specjalnie dla kobiet, są stylowe, nieprzemakalne i trwałe, dzięki czemu sprostają najtrudniejszym szlakom. Brzmi cudownie, nieprawdaż? I czego one nie mają, i czego nie ułatwiają. Chyba tylko kawy nie przynoszą do łóżka. 😂 system OS Tendon podeszwa High Traction Contagrip® wtryskiwane tworzywo EVA nakładka chroniąca piętę sztancowana wkładka ortholite® Opinia: Salomon ELLIPSE 2 LTR W W tym przypadku miłość od pierwszego wejrzenia była jak najbardziej uzasadniona. Te buty są - i tutaj wyjdzie ze mnie typowa baba - prześliczne. W kolorze, jaki uwielbiam. To oczywiście nie ma żadnego wpływu na wygodę użytkowania, ale jak mam do wyboru jakiegoś szkaradka, to jednak wolę coś, co będzie cieszyło me oczęta. Na miłości od pierwszego wejrzenia się nie skończyło, bo tak naprawdę była to miłość od pierwszego włożenia. I to uczucie trwa! Czasem bywa tak, że w trakcie przymiarek wszystko jest okej - cudnie, wygodnie, nic tylko ruszać na pagóry, a po czasie okazuje się, że z tą cudownością, to niekoniecznie prawda. W przypadku butów Salomon Ellipse 2 LTR nie było żadnych niedomówień. Gdy tylko je założyłam, miałam ochotę popłakać się ze szczęścia. Wiedziałam, że to jest to, że tego właśnie szukałam. W końcu miałam na kopytkach buty, które stały się ich częścią. Kroki stawia się niczym na poduszce, jest cudownie miękko, a jednocześnie bardzo stabilnie. Podeszwa jest bardzo udana. Jak złapie podłoże, to trzyma wściekle niczym Reksio kawał mięcha. Nieważne, czy to mokra skała, czy liście, czy piarżysko. Nie zaliczyłam w tych butach ani jednego (!) niekontrolowanego rozjazdu, czy szpagato-telemarku. Do tego jest lekko i przewiewnie, stopa się nie kisi. Choć nie są to buty, które sprostają atakowi wściekłej ulewy (ten typ tak ma i byłam tego w pełni świadoma), spokojnie można chodzić w nich w lekkim deszczu. Chrzest bojowy przeszły we wspomnianych Alpach. Bez wcześniejszego rozchodzenia, bo ostatecznie kupiłam je pięć (!) dni przed wyjazdem i nawet się nie składało, by je zabrać chociażby do parku. Ot, wyjęłam z kartonu, dopasowałam sznurowadła i zabrałam na urlop. I nie żałowałam ani przez sekundę. Nieważne, czy zakładałam zwykłe skarpety, czy prawie stopki. Nic nie uciskało, nic nie obcierało, nic nie powodowało bólu stóp. Nic! Mięśnie nóg mogły się palić ze zmęczenia, a na stopach czułam niewypowiedzianą lekkość. Jeśli to nie jest miłość, to nie wiem, co nią jest. 💙 Jeśli więc stoisz przed podobnym dylematem, jak tu odciążyć swoje stopy podczas wędrówek, nie zastanawiaj się więcej, bo buty Salomon Ellipse 2 LTR W będą strzałem w dziesiątkę, a jeśli u Ciebie się nie sprawdzą, to niech mi kopytka odpadną! Ja tymczasem idę ostrzyć sobie zęby na wersję za kostkę, już z GoreTexem, żeby mieć w czym śmigać, jak większe zło będzie pizgać za oknem. Nowy Judd Apatow, czy miłość od pierwszego włożenia Komedie Judda Apatowa trzeba lubić. Przypadkowe zetknięcie może skutkować szokiem. Jakichkolwiek świętości tu brak, a na hamulce nie ma raczej co liczyć. Jedyną sporną kwestią pozostaje to, czy prezentowane w nich żarty są bardziej sprośne czy rasistowskie. I o ile do tej pory świntuszyli głównie panowie, o tyle w „Wykolejonej” role się odwracają. Waginy kontratakują, rzekłby pewnie jeden z typowych bohaterów Apatowa. Wszystko za sprawą robiącej ostatnio zawrotną karierę Amy Schumer, która nie tylko napisała scenariusz, wcieliła się w główną rolę, ale i najwyraźniej weszła reżyserowi na głowę. W efekcie duzi chłopcy na widowni poszli w odstawkę, a ich miejsce zajęły wyzwolone kobiety, choć paradoksalnie i tym aż tak bardzo się nie podobało (sprawdzone empirycznie). O tym filmie mówi się, że to feministyczna komedia romantyczna. Ale czy aby na pewno? Co prawda głównej bohaterce przez długi czas monogamia kojarzy się z jakimś jadowitym gadem. Mężczyzn z kolei potrzebuje tylko do zaspokojenia, by tuż po tym, nie bacząc na protesty, uroczo pochrapywać. Ale jak przyjdzie co do czego – w otoczeniu pojawi się ujmująco ciamajdowaty specjalista od „naprawiania” kolan sportowców – po słowie na F nie będzie śladu. A zamiast tego maślane oczy, motyle w brzuchu i chęć zrobienia treningu cardio. A to ostatnie w przypadku Amy równoznaczne jest z największym poświęceniem. Wychodzi na to, że film Apatowa/Schumer to całkiem klasyczna opowieść o tym, że każdy etap życia rządzi się swoimi prawami, a próba pójścia w zaparte najzwyczajniej nie ma większego sensu. Bo im mocniej bohaterka na początku filmu podkreśla swoją niezależność, tym bardziej martwi się później, jaką niespodziankę zostawiła w toalecie swojemu wybrankowi. Nie zmienią tego nawet opowiastki o tym, które aktorskie wcielenie Johnny’ego Deppa – kapitana Jacka Sparrowa czy może Willy’ego Wonkę – najchętniej widziałaby w łóżku. Jeżeli jest w tym filmie coś zaskakującego, to chyba fakt, że w roli życiowych doradców występują tu gwiazdorzy NBA – LeBron James i Amare Stoudemire. Przydałaby im się lekcja aktorskiego luzu u ich słynnego poprzednika Shaquille’a O’Neale’a. Tak sobie myślę, że Amy Schumer też by nie zaszkodziła. „Wykolejona” („Trainwreck”) reż. Judd Apatow obsada: Amy Schumer, Bill Hader, Brie Larson USA 2015, 122 min UIP, 31 lipca Zobacz także: DJ Cam – Miami Vice (Inspired by the Serie) Gdy przeczytałem zapowiedź najnowszego albumu DJ-a Cama, spodziewałem się najgorszego. Od lat już tocząca przemysł muzyczny retromania – wsteczna i na dłuższą metę destrukcyjna – skusiła kolejnego starego wyjadacza. Czytaj więcej>> Inna dusza – Łukasz Orbitowki Powieść nie tylko najlepsza w dorobku Orbitowskiego, ale jedna z najciekawszych w polskiej literaturze ostatnich lat. Czytaj więcej>> Wavves x Claud Nothings – No Life for Me Cloud Nothings nagrali w swojej karierze kilka tak obłędnie dobrych numerów (całe „Attack on Memory”), że obecnie są dla mnie czołówką całej młodej gitarowej sceny. Czytaj więcej>> 18+ Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla osób niepełnoletnich. Zapamiętaj mój wybór i zastosuj na pozostałych stronach Niż polecieć NcLR • 2013-12-16, 02:05 Najlepszy komentarz (81 piw) Albo trenuje triatlon. Czekam na gifa jak jedzie na rowerze:D Nic dodac, nic ująć. Cytat: Ojciec rozebrał syna , przywiązał go do drzewa i spuścił mu ostre lanie. I to wszystko na oczach wielu przechodniów. Chłosta była karą za to, że dziewięciolatek notorycznie chodził na wagary, a ostatniej nocy nie wrócił w ogóle do domu. A teraz wyobraźcie sobie taką sytuację w Polsce. Drzew by nie starczyło na nasze gimbusy BongMan • 2013-12-15, 15:43 Najlepszy komentarz (44 piw) Po takiej akcji to niech typ do wenerologa zapie**ala się przebadać, a nie jeszcze jej szuka Wesołych Świąt Wszystkim! Uwaga! gryzie z ułatwieniem od czasu do czasu wrzucałem tu jakies swoje komiksy, żeby nie zasrywać co chwile, poczekałem aż uzbiera się więcej, więc teraz macie trochę tego syfu: tak, ten jest zerżnięty ze starego dowcipu: ten akurat z wizyty w łodzi: walczcie z trzeźwością na wszystkie sposoby! a jakby kogoś bardziej zainteresowało zapraszam: Takiego Orła potrzebujemy więzienie ko...........ca • 2013-12-15, 15:50 Takie tam (stare w cholere) © 2007-2022. Portal nie ponosi odpowiedzialności za treść materiałów i komentarzy zamieszczonych przez użytkowników jest przeznaczony wyłącznie dla użytkowników pełnoletnich. Musisz mieć ukończone 18 lat aby korzystać z • FAQ • Kontakt • Reklama • Polityka prywatności • Polityka plików cookies Ostatnio coraz częściej spotykam się z recenzjami butów do biegania, które opisywane są zaraz po wyjęciu z pudełka. Wiadomo, że sponsor chce na szybko kilka pochlebnych słów, wiadomo, że terminy gonią, ale jest to – no umówmy się – słabe. Jeśli celem takiego zabiegu ma być pomoc innym w wyborze obuwia to jest to, co najmniej dziwne. Oczywiste jest, że wszyscy najlepsi biegacze wygrywają, bo piją Lecha Free, ale nawet mimo tego, żeby coś powiedzieć o butach to warto byłoby je chociaż przymierzyć. Bo jak się okazało w moim przypadku z Hoka One One Evo Mafate nie była to miłość od pierwszego włożenia, ale do rzeczy. Nieśmiałe początki Pamiętam ten dzień, kiedy kurier dostarczył mi świeżutkie EVO Mafate od Hoka One One. Chwila niepewności przy przymiarce, czy rozmiar będzie dobry, ale pasowały jak ulał. Tak, więc co do rozmiarówki, pokrywa się ona z resztą modeli od amerykańskiego producenta. Wybrałem ten sam rozmiar, co w przypadku modelu ATR 4 czy Torrent. W końcu nadeszła wiekopomna chwila, w piątkowe popołudnie po pracy, pojechaliśmy do lasu, aby zrobić pierwszy trening w nowiutkim obuwiu. Ogólnie plan na najbliższe 4 dni był zacny, bo planowo miałem zrobić ok. 80 km. [youtube Zmieniam buty, zakładam nowe Hoki i kurde, jakoś było mi sztywno. Pierwsze skojarzenie było takie, jakbym stopy włożył do minitrumien. Wcześniejsze wrażenia z tą marką były takie, że jej buty od pierwszego razu bardzo dobrze leżały na stopie i były bardzo wygodne. Tym razem byłem zdziwiony, teoretycznie najlepszy produkt ze stajni Hoka, a ja miałem wrażenie jakbym cofnął się w czasie i pierwszy raz założył buty do garnituru na bal gimnazjalny. Tak czy siak, trening trzeba było zrobić, wrażenia momentami lepsze, momentami gorsze. Jednak po tej dwudziestce po leśnych ścieżkach nie miałem wyrobionego żadnego zdania. Następnego dnia, wybraliśmy się w Góry Świętokrzyskie, mieliśmy tam biegać po raz pierwszy. A ja po raz drugi miałem na sobie EVO Mafate. Po kamieniach na Łysicę szło całkiem dobrze, nie czułem żadnego dyskomfortu, pewnie stawiałem stopy. Na szybszych zbiegach również stabilnie i bez jakiegokolwiek poślizgu. W sumie na Łysicę tego dnia wbiegliśmy trzy razy, został ostatni zbieg po kamieniach i szybszy płaski fragment na parking. To, co zacząłem czuć przy samochodzie było bardzo dziwne, nigdy wcześniej nie miałem takiego bólu. Nie wiedziałem czy mam tak obolałe stopy czy, co jest grane. Łuki obu stóp bolały, jak ktoś by mi je od spodu miażdżył. Postanowiłem zmienić buty na zwykłe do chodzenia i ból całkowicie zniknął w mgnieniu oka. Miła aparycja // Fot. Skoczyliwlasy Byłem troszkę w dupie, bo kupa kasy poszła na buty z zamiarem pokonania w nich ŁUT 150, a po dwóch treningach i w sumie 40 km, moje stopy zdecydowanie były na nie. Ale, że jestem raczej z tych upartych to trzeciego dnia wróciłem razem z butami do lasu, żeby zrobić ponownie 20 km. Martwiło mnie najbardziej to uczucie bólu w stopach z wczoraj, ale tym razem nic takiego nie miało miejsca. Wyszedł dobry trening i stopy czuły się po wszystkim w porządku. Skoro tak, to czwartego dnia wybrałem się do Parchatki obok Kazimierza Dolnego, żeby po raz kolejny troszkę przegonić świeżaki w terenie. No i tym razem, mimo, że nogi miały prawo być zmęczone, biegało się świetnie. Buty w końcu siedziały jak trzeba, mimo słoniny dawały bardzo dobre czucie terenu, jak również były znacznie bardziej dynamiczne niż np. ATR 4. Danie główne Skoro już się polubiliśmy to zaczęły się także wybiegania w warunkach typowo Łemkowyńskich, a więc błoto, woda i inne temu podobne historie. Nie oszczędzałem tych butów, robiliśmy solidne treningi. Z resztą można sobie podejrzeć na załączonych zdjęciach czy filmiku. [youtube Przed startem na Łemkowynie na dystansie 150 km byłem pewny tych butów, wiedziałem, że biega mi się w nich bardzo dobrze i są gotowe nawet na pełny dystans. Zapobiegawczo na przepak przygotowane miałem inne Hoczki, których finalnie nie założyłem. W połączeniu EVO Mafate ze skarpetkami wodoodpornymi, w dziennej części ze zwykłymi, a na kolejny wieczór ponownie tymi z pierwszego etapu, pokonałem całe 150 kilometrów po Beskidzie Niskim. I mając wcześniej spore problemy ze stopami podczas ultra, tym razem miałem zaledwie jeden mały odcisk, a stopy ani trochę nie były obolałe. Buty świetnie się spisały i mimo, że kilkukrotnie były całkowicie przemoczone czy całkowicie zabłocone to finalnie dobiegły ze mną do mety i również były w niezłej formie. Oczywiście nie jest to laurka butów Hoka One One, bo pojawiły się także ich wady w trakcie naszej przygody, czego efektem będzie odesłanie ich na reklamację. Ale o tym już konkretnie przy opisywaniu poszczególnych części składowych tego modelu. Na kontrolowanym Czytają opis na stronie producenta, można pomyśleć, że to statek kosmiczny, który przeniesie nas ze startu na metę w rekordowym czasie bez względu na warunki czy podłoże. Zacznijmy od cholewki. Tutaj pojawią się pojęcie MATRYX w dodatku z „erką”, a to wszystko dodatkowo wzmocnione włóknami kevlarowymi w strategicznych miejscach dla lepszego trzymania stopy. Przenosząc te cechy na użyteczność, mamy do czynienia z bardzo fajną cholewką. Jest bardzo przewiewna, a siateczkowy charakter może zmylić jeśli chodzi o wytrzymałość. Siateczka w technologii MATRYX jest bardzo mocna i solidna, taka miniaturka kolczugi, która otula stopę. Nie uchroni przed bólem w przypadku przypieprzenia w kamień, ale jeśli chodzi o jakieś drobne uderzenia podczas biegu to skutecznie chroni stopy. Szybko wysycha w trakcie biegania, za co również należy się duży plus. Jednak kompletnie nieudanym rozwiązaniem są te naklejane elementy, zwłaszcza w przedniej części. Bardzo szybko zaczynają się odklejać ich końcówki, a potem wygląda to, jak skrzela ryby przy oddychaniu, za którymi zbiera się błoto. No mercy // Fot. Jeżeli chodzi o język to zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie. Wykonany z mikrofibry, dobrze przylegający, a dzięki otworom fajnie oddycha. W trakcie biegu nie przesuwa się, ani nie powoduje żadnych otarć. Sznurówki są bardzo rozciągliwe, gumowane. Miało być to zaletą, bo sznurówki na pewno się nie rozwiążą. Jednak w efekcie, po dłuższym biegu bardzo się luzują, co czuć zdecydowanie na ostrych zbiegach, kiedy stopy zaczynają się przesuwać. Na to nie ma rady, ja zatrzymywałem się i dowiązywałem kilkukrotnie sznurówki przed większymi zbiegami na Łemkowynie. Nawet mocne ich ściśnięcie nie uchroni przed tym, że w końcu trzeba będzie stracić kilka sekund, żeby je ponownie zawiązać. Podeszwa opiera się na specjalnej mieszance pianki EVA i kauczuku. Przez to rozwiązanie but nie przybiera na wadze, bo waży zaledwie 270 g w rozmiarze 42 2/3, ale daje użytkownikom – moim zdaniem – rewelacyjne właściwości. Klasyczna gruba słonina od 29 do 33 mm z 4-milimetrowym dropem, a pomimo tego czucie podłoża na wysokim poziomie. Nie ma żadnych wtapianych płytek, a żeby poczuć ból w pełnym tego słowa znaczeniu, trzeba naprawdę się postarać. Nie zdarzyło mi się, żeby jakiekolwiek stąpnięcie było bolesne, a zdarzało się postawić rozpędzoną stopę na ostrym kamieniu. Z tych butów Hoka, które mam, na pewno najbardziej dynamiczna podeszwa, a jednocześnie stabilna pomimo wysokości pianki. Za ten element konstruktorom należą się wielkie brawa. Dolna część podeszwy serwuje nam 5 mm kołeczki w technologii Vibram Megagrip. Dobra, przyczepna mieszanka i układ wypustek zapewnia dobre trzymanie. Nie mam żadnych uwag co, do przyczepności, a biegałem chyba po każdej możliwej nawierzchni, były kamieniste plaże, urwiska pełne ostrych kamieni, błoto po kostki, warkocze z korzeni czy klasyczne leśne dukty. Jedynie na lodzie nie czułem się pewnie, trochę za małą powierzchnię mają kołeczki, żeby się tam trzymać. Ale to jednak nie jest model typowo na śnieg czy lód. Radzą sobie świetne także na odcinkach asfaltowych. Zdarzył się jeden negatyw w związku z dolną częścią podeszwy, spotkało mnie to po raz pierwszy w przypadku buta trailowego, a mianowicie ułamał się jeden z kołeczków. W tylnej części podeszwy ułamała się jedna wypustka, co przełożyło się następnie na bardzo szybkie ścieranie w wypustek w jej okolicy. Razem z tym butem przebiegliśmy naprawdę sporo. Na liczniku mają grubo ponad 500 km. Wyglądają bardzo dobrze poza wspomnianymi wcześniej defektami. W jednym miejscu doszło jeszcze do niewielkiego rozklejenia pomiędzy podeszwą a cholewką. Bez problemu mógłbym dalej w nich biegać bez odczuwania dyskomfortu. Jednak w sumie te trzy wady sprawiają, że będę je reklamował. Jaki będzie tego efekt, tego dowiem się już w najbliższych tygodniach. Akurat trafił się taki okres, że jest głośno w Internetach o reklamacji butów Hoka One One, ale mam nadzieję, że moja technika nie będzie miała wpływu na jej rozpatrzenie 😉 Czas na podsumowanie // Fot. Skoczyliwlasy Już po wszystkim Zbierając gdzieś to wszystko, co napisałem i przebiegłem razem z tymi butami, mogę stwierdzić, że jest to solidny model, któremu, po początkowych niesnaskach, ufam w pełni i jestem gotowy biegać w nim długie ultra. Jest jednak duże ale, a właściwie wysokie ale. Mowa tutaj o cenie. EVO Mafate to najdroższy model z całej oferty firmy Hoka One One. W Polsce cena tego modelu wynosi 799 PLN. Jeżeli dla kogoś cena nie stanowi problemu to spoko, warto kupić, bo but jest naprawdę rewelacyjny jeśli chodzi o użyteczność. Osobiście uważam jednak, że butom w tej cenie nie powinny się przydarzyć takie wpadki, które opisałem w swojej recenzji. Tym bardziej, że nic takiego nie zdarzyło mi się nawet w butach kilkukrotnie tańszych. Oceniając ich użyteczność i to, jaki komfort dały mi podczas wielu biegów czy treningów, z czystym sumieniem daje im maksa 6/6. Konfrontując tę ocenę z kilkoma wpadkami w przypadku detali w stosunku do ceny, zostaje a przenosząc na skalę szkolną, niech będzie to – z sympatii – taka piąteczka z minusem.

miłość od pierwszego włożenia